ตามรอยขนมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม “อิมากาวะยากิ” (Imagawayaki) ในโตเกียว
ถ้านั่งรถไฟสายยามาโนเตะในตัวเมืองโตเกียวไปลงที่สถานีคันดะ (Kanda) และออกประตูทางออกทิศตะวันออก แล้วเดินไปตามถนนอีกสัก 100 เมตร ก็จะเจอสี่แยก “อิมากาวะบาชิ” (今川橋, Imagawa Bridge) ในย่านคันดะที่แออัดไปด้วยอาคาร ออฟฟิศ ร้านอาหาร และร้านค้าต่าง ๆ imagawayaki
บริเวณโดยรอบสี่แยกนี้อาจจะไม่มีอะไรเป็นจุดเด่นจึงไม่แตกต่างจากย่านอื่น ๆ ในโตเกียวสักเท่าไร แต่สำหรับคนที่สนใจในขนมญี่ปุ่น ก็ไม่สามารถเดินผ่านไปเฉย ๆ ได้ เพราะว่าในบริเวณนี้เคยมีสะพาน “อิมากาวะ” ซึ่งถือว่าเป็นที่มาของขนมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมที่เรียกว่า “อิมากาวะยากิ” (今川焼) ค่ะ
หลากชื่อ หนึ่งความหมาย
ขนม “อิมากาวะยากิ” เป็นขนมแป้งอบรูปทรงกลมขนาดเส้นผ่านศูนย์ประมาณ 7 – 8 เซนติเมตร มีความหนาประมาณ 2 – 3 เซนติเมตร มีส่วนผสมเป็นแป้งสาลี ไข่ไก่ และน้ำตาล คนให้เข้ากันและใส่ลงในกระทะที่เป็นหลุมเรียงรายกันเป็นแถว สอดไส้ถั่วแดง ครีมคัสตาร์ด และไส้ต่าง ๆ เป็นขนมที่ถือกินง่าย กรอบนอกนุ่มใน ที่ญี่ปุ่นมักจะมีขายที่แผนกอาหารของห้าง หรือตามร้านแผงลอยในเทศกาลฤดูร้อน ในราคาเบา ๆ ชิ้นละประมาณ 100 – 200 เยน
คิดว่าผู้อ่านบางท่านอาจจะคุ้น ๆ กับขนมนี้ในชื่อว่า “โอบันยากิ” ใช่ไหมคะ ความจริงแล้วขนมชนิดนี้ แม้จะเป็นรูปแบบเดียวกัน แต่ยังมีชื่อเรียกหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็น “ไคเท็นยากิ” ที่ภูมิภาคคันไซ, “นิจูยากิ” ที่ฮิโรชิมะ, “โอยากิ” ที่ฮอกไกโด และอื่น ๆ โดยขึ้นอยู่กับภูมิภาค ร้านนั้น ๆ และความเคยชินของคนญี่ปุ่นแต่ละคนด้วย
ดังนั้นเรื่องนี้สรุปยากมาก แต่อย่างไรก็ตามชื่อว่า “อิมากาวะยากิ” มักจะถูกเรียกกันในเขตคันโต ซึ่งโตเกียวเป็นศูนย์กลางและจังหวัดที่อยู่รอบ ๆ ค่ะ
ตามข้อมูลจากหนังสือที่รวบรวมต้นกำเนิดของอาหารต่าง ๆ ของญี่ปุ่น ในสมัยเอโดะตอนช่วงกลาง (ปี ค.ศ.1772 – 1780) ที่บริเวณสะพาน “อิมากาวะ” สะพานข้ามคลองในย่านคันดะ มีร้านแผงลอยขายขนมปิ้งโดยตั้งชื่อตามสะพานนี้ว่า “อิมากาวะยากิ” (คำว่า “ยากิ แปลว่า ปิ้งหรือย่าง)
แม้จะมีข้อมูลไม่ชัดเจนว่าลักษณะของขนมในช่วงนั้นเป็นอย่างไร แต่ถือว่าเป็นการเริ่มต้นในการขายขนม “อิมากาวะยากิ” และต่อมาในสมัยเมจิ ขนมดังกล่าวได้กลายเป็นของว่างที่ได้รับความนิยมมาก ๆ ในกลุ่มคนญี่ปุ่นทั่วไปและแพร่หลายไปทั่วประเทศ
นับตั้งแต่ขนมนี้เกิดขึ้นมา เวลาผ่านไปกว่า 200 ปี ในปัจจุบัน ณ บริเวณดังกล่าวไม่มีสะพานและไม่มีคลองแล้ว มีแต่แผ่นป้ายที่บันทึกเรื่องราวของสะพานและภาพอดีตที่ยังคงเหลืออยู่เท่านั้น แต่มีที่นี่เพียงที่เดียวในโตเกียวซึ่งยังสามารถสัมผัสได้ถึงร่องรอยของขนม “อิมากาวะยากิ” ได้ แม้ว่าจะไม่มีร้านขายขนมอิมากาวะยากิที่ส่งกลิ่นหอมแล้วก็ตามค่ะ
“อิมากาวะยากิ” และร้านเจ้าเก่าในโตเกียว
เพื่อตามหากลิ่นหอมของขนม “อิมากาวะยากิ” ก็ต้องเดินทางต่อ ขอแนะนำร้าน “สึคิชิมายะ” (月島家) ในย่าน Azabu-Jyuban เป็นร้านเจ้าเก่าที่เปิดมานาน 70 ปี ตั้งแต่ ปี ค.ศ.1951 โดยสืบทอดธุรกิจขายอิมากาวะยากิแบบดั้งเดิมของครอบครัวมาจนถึงปัจจุบันนี้
คุณลุงผู้แสนใจดี ผู้สืบทอดธุรกิจเป็นรุ่นที่ 3 จะคอยทำอิมากาวะยากิสด ๆ ร้อน ๆ ไปเรื่อย ๆ โดยจุดเด่นก็คือแป้งที่ผสมน้ำตาลทรายแดง ที่ทำให้รสชาติหวานอ่อนและหอมมาก ๆ มีไส้ให้เลือก 3 อย่างคือ ถั่วแดง ครีมคัสตาร์ด และชีส ในราคาชิ้นละ 160 เยน (ส่วนตัว ฉันชอบไส้ครีมคัสตาร์ดมากที่สุด) ด้านหน้าร้านมีที่นั่งให้ลูกค้าได้นั่งกินร้อน ๆ เดี๋ยวนั้นเลย รับรองว่าอร่อยเลิศ!
การเดินทาง : เดิน 5 นาทีจากทางออกหมายเลข 4 ของสถานี Azabu-Jyuban
(รถไฟใต้ดิน Tokyo Metro, Nanboku Line)
ที่ตั้ง : 2-3-1 Azabu-Jyuban, Minato-ku, Tokyo
เวลาเปิด – ปิด : 11.00 – 19.00 น. *หยุดวันอังคาร
“อิมากาวะยากิ” แบบแช่แข็งที่อยู่ใกล้ตัวคนญี่ปุ่น
อีกอย่างที่อาจจะบอกได้ว่าเป็น อิมากาวะยากิ ที่คนญี่ปุ่นหลาย ๆ คนคุ้นเคยกันอย่างมาก ก็คือ อิมากาวะยากิ แบบแช่แข็งของยี่ห้อ “นิชิเร” (ニチレイ今川焼）เป็นสินค้าเป็นที่นิยมติดอันดับต้น ๆ ในบรรดาขนมแช่แข็งในญี่ปุ่น
มักจะวางขายตามซูเปอร์มาร์เก็ตญี่ปุ่นทั่วไป มีทั้งไส้ถั่วแดงและครีมคัสตาร์ด (ได้ยินว่าฟูจิ ซูเปอร์ ที่สุขุมวิทก็มีวางขายประจำด้วยเช่นกัน) เวลาอยากกินเมื่อไร ก็หยิบมาจากตู้เย็นแล้วใส่ในไมโครเวฟ รอสัก 1 นาที ก็จะได้ขนมที่กำลังร้อน ๆ นิ่ม ๆ และถ้าปิ้งในเตาอีกสักนิดหนึ่งให้ผิวด้านอกกรอบ ๆ จะยิ่งอร่อยไม่แพ้ที่ซื้อกินที่ร้านเลยค่ะ (1 ซอง 5 ชิ้น ราคาประมาณ 450 เยน)
อ้างอิง
– 岡田哲『たべもの起源事典 日本編』（ちくま学芸文庫）
– ニチレイ今川焼特設サイト www.nichireifoods.co.jp/brand/imagawayaki
Cover Illustration : Ma-een
“บาระปัง (バラパン) ขนมปังรูปทรงดอกกุหลาบ” คลิก
“Sakura Kyogashi ขนมหวานแห่งฤดูใบไม้ผลิตำรับเกียวโต” คลิก
“ชิม ‘Amazake’ เครื่องดื่มแห่งเทศกาลเด็กผู้หญิงกัน!” คลิก
