INSIDE A BOOK : มนุษย์ร้านสะดวกซื้อ (Konbini Ningen)
Konbini Ningen
เพราะมนุษย์ไม่ได้เกิดมาพร้อมคู่มือ การทำความเข้าใจโลกและหาแนวทางในการใช้ชีวิตจึงเป็นเรื่องที่แต่ละคนต้องทำความเข้าใจเอาเอง “ฟุรุคุระ เคโกะ” เป็นอีกคนที่พยายามเข้าใจคน เข้าใจโลกตามแบบฉบับของเธอเช่นกัน เธอคือหญิงสาวที่ผู้คนรอบข้างลงความเห็นว่า ‘ไม่ปกติ’
ตั้งแต่เด็ก เคโกะถูกมองว่า ‘ป่วย’ ด้วยการกระทำอย่างซื่อบริสุทธิ์และตรงไปตรงมานั้นผิดไปจากที่คนอื่น ๆ เขาทำกัน อย่างตอนที่เพื่อนทะเลาะกันแล้วมีคนโวยวายตะโกนให้หยุด ใครก็ได้ช่วยหยุดที เคโกะคว้าพลั่วฟาดให้เพื่อนหยุด นี่ไง ตรงตามที่ต้องการเลย แต่ทุกคนกลับกลัวเธอ และเธอก็สับสนมาตลอดว่า อ้าว ไม่ดีหรือไง พอรวมหลายเหตุการณ์เคโกะจึงระวังตัว อยู่เงียบ ๆ ไม่พูดหรือทำอะไรให้คนอื่นสับสน และพยายามเลียนแบบมนุษย์คนอื่น ว่าพวกเขาทำอะไรกันยังไง ทั้งที่ไม่ได้รู้สึกอยากทำเช่นนั้นด้วยตัวเอง เลียนแบบวิธีพูดวิธีวางตัวของคนอื่นจนเป็นผู้ใหญ่ ก็พอรอดพ้นความแคลงใจของคนอื่นมาได้ แต่คนใกล้ชิดอย่างน้องสาวก็รู้ว่าเคโกะยังคงไม่ปกติเหมือนคนอื่นซะทีเดียว
รวมทั้งเคโกะเองก็ไม่รู้สึกว่าตัวเองเป็นมนุษย์ที่ถูกต้องซะทีจนได้มาเจอร้านสะดวกซื้อเปิดใหม่สมัยเป็นนักศึกษา ตั้งแต่เธอได้เป็น “พนักงานร้าน” ชีวิตของเคโกะก็ได้ “ถือกำเนิด” ขึ้นมาในโลกนี้
ร้านสะดวกซื้อเหมือนเป็นอาณาจักรสมบูรณ์แบบที่เธอจะเตรียมของกินของใช้ให้พร้อมสำหรับทุกคน เธอรู้ซึ้งถึงช่วงเวลาต่าง ๆ ของร้าน ว่าเวลาไหนลูกค้าต้องการอะไร ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวของร้าน รู้ว่าต้องทำอะไรเมื่อไร ต้องจัดเตรียมให้สมบูรณ์อย่างไร มีคู่มือการปฏิบัติงานทุกอย่าง เคโกะทำงานเป็นพนักงานร้านเรื่อยมาจนอายุ 36 ปี ใช้ชีวิตในร้านเข้าหลักแสนชั่วโมงแล้ว ไม่เพียงเท่านั้น ชีวิตนอกร้านของเคโกะก็เช่นกัน ทั้งเนื้อทั้งตัว ทุกอวัยวะของเธอเกิดมาเพื่อมอบให้กับการเป็นพนักงานร้าน
อา~ ตอนนี้ฉันเป็น “มนุษย์” ได้อย่างชำนาญแล้ว ความโล่งใจนี้เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าภายในสถานที่ชื่อว่าร้านสะดวกซื้อกี่ครั้งแล้วนะ
แม้จะกลมกลืนเป็นเนื้อเดียวกับร้าน ทำงานดีมีประสิทธิภาพ ใช้ชีวิตแบบไม่ได้รบกวนใคร มีความสุขสงบและชอบวิถีชีวิตของตัวเองเต็มเปี่ยม แต่มาตรฐานสังคมก็ยังคงมองเธออย่างสงสัย ถูกมองว่า แย่แล้วนะ จะใช้ชีวิตแบบนี้ได้ยังไง ไม่มีใครอยู่เป็นพนักงานพาร์ทไทม์ของร้านสะดวกซื้อยาวนานแบบนี้ แถมยังไม่แต่งงานอีก เสียงจากเพื่อนฝูงและครอบครัวตอบกลับชีวิตของเธออย่างไม่ไว้ใจตลอด และอยากให้เธอ “หายดี”
“คนที่ชื่อว่าเป็นมนุษย์ปกติน่ะ ชอบตัดสินมนุษย์ที่ไม่ปกติเป็นงานอดิเรก”
แม้อ่านไปจะพยายามเข้าใจและเห็นใจเคโกะอยู่เรื่อย ๆ แต่ก็รู้สึกเสมอว่าเคโกะไม่ปกติเอาซะเลย เหมือนเคโกะไม่ใช่คน มีสมองส่วนอารมณ์ความรู้สึกบกพร่องอะไรสักอย่าง ก็นะ “คนที่ชื่อว่าเป็นมนุษย์ปกติน่ะ ชอบตัดสินมนุษย์ที่ไม่ปกติเป็นงานอดิเรก”
แต่เราก็พลอยยินดีที่เคโกะรู้ตัวว่าเกิดมาเพื่ออะไร มีความสุขเมื่ออยู่ในสภาพแบบไหน และอยากให้การเป็นมนุษย์ร้านสะดวกซื้อของเธอเป็นไปได้ตลอดรอดฝั่งจริง ๆ ยังไงก็ขอให้ใช้ชีวิตที่ไม่ปกติไปอย่างปกติของเธอนะเคโกะ
หนังสือ “มนุษย์ร้านสะดวกซื้อ” อ่านสนุกและลีลาภาษาน่าติดตาม และทิ้งความครุ่นคิดค้างคาไว้ ได้รับรางวัลอาคุตะกาวะ รางวัลอันทรงคุณค่าแห่งวงการวรรณกรรมญี่ปุ่นเป็นการันตี
มนุษย์ร้านสะดวกซื้อ
ฟุรุคุระ เคโกะ หญิงสาววัยสามสิบหกซึ่งยังไม่แต่งงาน หลังสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยก็ทำงานพิเศษที่ร้านสะดวกซื้อเป็นเวลาสิบแปดปีโดยไม่ได้หางานทำ และจนถึงบัดนี้ก็ยังไม่มีแฟน อาหารที่เธอรับประทานในแต่ละวันเป็นอาหารจากร้านสะดวกซื้อ แม้แต่ในความฝันก็ยังกดเครื่องคิดเงินของร้านสะดวกซื้อ ความสะอาดเรียบร้อยของร้านกับเสียงตะโกนทักทายว่า “ยินดีต้อนรับ!” ช่วยให้เธอนอนหลับอย่างเป็นสุขทุกวัน
แปลจาก : Konbini Ningen (コンビニ人間)
ผู้เขียน : มุราตะ ซายากะ (Murata Sayaka)
ผู้แปล : พรรณวิมล จิตราวิริยะกุล
สำนักพิมพ์ : animag
จำนวนหน้า : 153 หน้า ปกอ่อน
ISBN : 9786163375414
ราคาปก : 180 บาท
“INSIDE A BOOK : ขนมปังของพรุ่งนี้ แกงกะหรี่เมื่อวันวาน” คลิก
“INSIDE A BOOK : ยามซากุระร่วงโรย” คลิก
